منشا نخل خرما که از زمان های قدیم شناخته شده است به غرب هند و خلیج فارس برمی گردد.
امروزه در مناطق گرم شمال آفریقا، صحرا و خاورمیانه خرما نخل سبز یافت می شود.
نماد باروری و شکوفایی نواحی صحرا و جنوب صحرا، خرما نخل سبز که به آن «درخت زندگی» می‌گویند، درخت غذای جمعیت‌هایی است که در نزدیکی کویر زندگی می‌کنند، زیرا یکی از معدود گیاهانی است که می‌تواند در صحرا زنده بماند.
محیط زیست صحرای ناپذیر، درختی است بزرگ به ارتفاع 15 تا 20 متر.
نخل های نر و نخل ماده وجود دارند، اما برای تشخیص آنها باید منتظر گلدهی آنها باشید. یک کف دست نر می تواند صد ماده را گرده افشانی کند، جایی که شیوع آن در کف دست است.
هسته های کاشته شده نخل ها به نخل تبدیل می شوند، اما هرگز به خرما نخل سبز مورد انتظار تبدیل نمی شوند.
نخل کاران به این خطر مزرعه اعتماد ندارند و از کاشت نخل های ماده خرما به انتخاب خود مراقبت می کنند و از نوعی قلمه استفاده می کنند که می تواند مزارع را تکثیر کند.
خرما برای رسیدن به گرما و آفتاب زیادی نیاز دارد.
باید منتظر گرمای تابستان و پاییز باشید تا میوه های گرانبها به اندازه نهایی خود برسند، رنگ زرد به خود گرفته و طعم شیرین خود را در خود جای دهند.
تونس به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خرما در جهان فعالیت می کند، کشوری مدیترانه ای بی نظیر، دارای آب و هوای گرم و خشک است که به نفع فرهنگ نخل خرما در واحه هایش است.
دگلت نور ملکه همه خرما است.
به دلیل رنگ بلوند شفاف، ظاهر ملایم، شکل ظریف و رایحه خاص، به طور سنتی میوه نور نامیده می شود.
این ملکه تمام خرما نخل سبز است.
به دلیل رنگ بلوند شفاف، ظاهر ملایم، شکل ظریف و رایحه خاص، به طور سنتی میوه نور نامیده می شود.
تنها رقمی است که در حالت طبیعی به صورت سرشاخه به بازار عرضه می شود.
در تجارت، اصطلاح “خرماهای معمولی” برای متمایز کردن دگلت نور از بقیه “واریته ها” استفاده می شود.
خرما از انواع خرما نخل سبز بلند شکل، برای چشم شیرین و با طعمی خاص، در آبان ماه برداشت می شود، رنگ آن ماهاگونی تیره، گوشت آن فراوان و شیرین و بافت آن نیمه نرم است.
خرما به رنگ طلایی روشن و از نظر ظاهری جذاب است، این رقم خرما زودرسی دارد و نسبت به انواع دیگر شیرینی کمتری دارد و بافت آن نیمه خشک است.
