در دهه 1930 یک آشپز و کارآفرین تایلندی به نام تانوم چاکاپاک یک سس تند برای آشپزخانه خانه خود ساخت و آن را روی ماهی و غذاهای دیگر سرو کرد.
او که تشویق شده بود این سس را به صورت تجاری به بازار عرضه کند، نام آن را Sriraja Panich برگرفته از زادگاه ساحلی خود Si Racha (همچنین سری Racha و سری Raja نیز نامیده می شود).
این سس به زودی خود را به عنوان پرفروش‌ترین سس گوجه فرنگی کاله د معرفی کرد و تانوم چاکاپاک تا زمان فروش شرکتش در سال 1984 آن را به بازار عرضه کرد.
سس اصلی او یک سس فلفل قرمز نازک با سرکه بود که بسیار شبیه سس تاباسکو بود که به طور طبیعی و بدون افزودنی‌های شیمیایی کهنه می‌شد.
به اندازه کافی ملایم بود که می توانست به عنوان سس برای کوکتل میگو استفاده شود. Sriraja Panich در فروشگاه های تخصصی خارج از کشور موجود است اما به طور گسترده از تایلند صادر نمی شود.
کارآفرین ویتنامیدیوید تران، سرگرد سابق ارتش جمهوری ویتنام ، از طرفداران پر و پا قرص سریراجا پانیچ بود. تران که پس از سقوط ویتنام جنوبی به دست نیروهای کمونیست به عنوان پناهنده به ایالات متحده مهاجرت کرد.
نسخه غلیظ تری از این چاشنی را تولید کرد و آن را «سس خروس» نامید که قبلاً سس فلفلی را در کشورش به بازار عرضه کرده بود.
برای تولید سس خود، تران شرکتی را تاسیس کرد به نامهوی فونگ، به افتخار کشتی تایوانی که او و خانواده اش را پس از فرار از ویتنام به سلامت به هنگ کنگ رساند.
پ او سس را به رستوران ها و مشتریان انفرادی در جوامع ویتنامی و تایلندی دیاسپورا در سراسر منطقه شهری لس آنجلس ، جایی که ساکن شده بود، فروخت. بطری های قرمز روشن او از سس سریراچا، با لوگوی بزرگ خروس که در مرکز آن قرار دارد، اکنون در سراسر جهان مشهور است.
