صابون های زیبایی که بیشتر به عنوان “میله های زیبایی” شناخته می شوند، در درجه اول برای کمک به بیماری های پوستی و حذف باکتری ها از پوست استفاده می شوند.
می توانید آنها را از انواع صابون های حمام در نظر بگیرید.
آنها با محتوای مواد مختلف ساخته شده اند تا به انواع پوست افراد کمک کنند، به عنوان مثال، انواع پوست مستعد آکنه، مرطوب کننده، آبرسان و غیره.
با وجود اینکه به آن ها «بارهای زیبایی» می گویند، در اشکال مختلف ژل های پاک کننده و شوینده های صورت وجود دارند. آنها در رنگ ها و رایحه های زیادی نیز موجود هستند.
صابون جوش صورت یک خرید حساس است و تنها زمانی باید خریداری شود که فرد از نوع پوست و نیازهای پوست خود مطمئن باشد.
برخلاف اکثر صابون‌های تجاری، گلیسیرین عمداً توسط سازنده حذف می‌شود تا برای محصولات دیگر مانند لوازم آرایشی یا مرطوب‌کننده فروخته شود.
ساخته شده به روش فرآیند گرم معمولاً نوعی الکل اضافه می کنند تا شفاف شود.
شربت شکر (شکر در آب مقطر) یک ماده جایگزین برای جایگزینی الکل است اما به اندازه الکل موثر نیست.
برخی از تولیدکنندگان در بازار از پایه صابون آماده برای ساخت صابون های شفاف خود استفاده می کنند.
اولین شوینده (یا عامل فعال سطحی) صابون بود. در یک مفهوم کاملا شیمیایی، هر ترکیبی که از واکنش یک اسید چرب نامحلول در آب با یک اسید آلی تشکیل شود.
پپایه یا یکفلز قلیایی را می توان صابون نامید. با این حال، در عمل، صنعت صابون عمدتاً به صابون های محلول در آب مربوط می شود که از تعامل بین اسیدهای چرب و فلزات قلیایی حاصل می شود. با این حال، در موارد خاص، نمک های اسیدهای چرب با آمونیاک یا تری اتانولامین نیز مانند آماده سازی اصلاح استفاده می شود.
