در کتاب فولکلور در عهد عتیق، جیمز جورج فریزر آیین های باستانی سامی و آفریقایی را توصیف می کند که در آن حلقه ها و دستبندهای چرمی عناصر کلیدی هستند.
سرخپوستان آمریکای جنوبی هنوز به قدرت جادویی چرم شاهین اعتقاد دارند و بومیان استرالیایی تله های رؤیایی جادویی را از پوست لباس پوشیده و رنگ شده خفاش می سازند.
ما استفاده مشابهی از چرم را در میان مردمان دیگر می‌یابیم.
ساختار پوست
در پوست یک حیوان سه لایه (بدون احتساب خط مو) از هم متمایز می شود که در طی فرآیند پانسمان یا تغییر شکل داده یا برداشته می شوند.
قسمت فوقانی اپیدرم (پوست) لایه بیرونی است که از اپیتلیوم سنگفرشی تشکیل شده است. از 2 تا 5 درصد ضخامت پوست است.
لایه میانی، درم، لایه اصلی است که توسط فیبرهای کلاژن پروتئین تشکیل شده است.
تقسیم شده به:
لایه پاپیلاری لایه ای است که توسط کانال های مو نفوذ می کند. در برخی از انواع چرم (پوست بز، پوست گوسفند) اصلی ترین آن برای پانسمان است.
مش – از لایه پاپیلار تقریباً در امتداد خط عمق غدد چربی و عرق ، فولیکول های مو جدا می شود. این لایه است که عمدتاً خواص مکانیکی پوست (کشش، استحکام) را در پوست گاو تعیین می کند.
بافت زیرین و زیر جلدی مزرا یک لایه شل و اشباع از چربی است. این لایه در هنگام پوست گیری و صاف کردن (تراز کردن ضخامت پوست از کنار باخترما) برداشته می شود.
